Cytaty

Garchen Rinpocze - przypomnienia o dobroci,
współczuciu i Twojej prawdziwej naturze

​

Samają jest miłość

Podstawą praktyki Wadżrajany jest samaja. Wielu moich starszych uczniów o tym wie, ale ponieważ mogą tu być początkujący, wyjaśniam zatem, że samają, podstawową samają lub rzeczywistą samają jest miłość i ta miłość  jest więzią, która łączy nas przez wiele wcieleń. To jest więź pomiędzy uczniami, pomiędzy lamami i uczniami i tak dalej. Jeśli nie pozwolimy, aby ta więź wygasła, jeśli nie przerwiemy tej więzi miłości, to w przyszłości, w kolejnych wcieleniach, będziemy się ponownie spotykać, pomagać sobie i przynosić sobie nawzajem pożytek.  Jeśli natomiast przerwiemy samaję, tę więź miłości, która nas łączy, wtedy w przyszłości możemy sobie tylko nawzajem szkodzić. Tak więc samaja  pomiędzy uczniami oraz między uczniami i lamą jest bardzo cenna i ważna. Koniecznie trzeba o nią dbać i nie pozwolić, aby została przerwana. Dzięki temu, że dotychczas mieliśmy tę pozytywną samaję, dlatego teraz wspólnie praktykujemy Wadżrajanę. I  aby w przyszłości przynosić sobie nawzajem pożytek ważne jest, abyśmy wszyscy zachowywali naszą samaję i nie dopuścili do powstania gniewu czy zazdrości pomiędzy nami. I tego uczą tantry: jeśli będziemy zachowywać naszą samaję, osiągniemy najwyższe siddhi w ciągu siedmiu wcieleń.
 

Podstawa praktyki

Kiedy pojawia się w tobie pragnienie pomagania innym twoja mądrość wzrasta. I odwrotnie, kiedy utrzymujesz uważną świadomość, twoje pragnienie przynoszenia pożytku innym zwiększa się. Na początku trenuj swój umysł w siamacie [szine] miłości. Poprzez ciągłą praktykę zyskasz osobiste doświadczenie i zobaczysz efekty praktyki. Wykonywanie praktyki i jej powtarzanie jest jedyną metoda, aby być szczęśliwym. Jeśli nie porzucisz pragnienia własnego szczęścia i pochodzących z niego negatywnych emocji, nigdy nie znajdziesz prawdziwego szczęścia. Jeśli nie zaprzestaniesz tworzyć przyczyn cierpienia, nie będziesz miał innego wyboru, jak cierpieć i nie będziesz mógł na to nic poradzić. Karma to nie jest coś co Budda sobie  wymyślił. Dzięki swojej wszechwiedzy Budda dostrzegł jak naprawdę sprawy się mają i ze względu na swoje współczucie ukazał nam to. Budda ukazał nam, że z samej natury współczucia i życzliwości wynika szczęście a z natury lgnięcia do „ja” cierpienie. Im silniejsze jest nasze lgnięcie do „ja” tym mniej jesteśmy w stanie troszczyć się o innych. Wszystko, czego Budda nauczał w trzech pojazdach: Pratimokszy, Bodhisattwów i Wadżrajany, są to metody rozwijania bodhiczitty. Metody te muszą zostać zastosowane i w ich praktyce trzeba wytrwać , nie można jednak oczekiwać natychmiastowych rezultatów. Twoja praktyka jest dla dobra wielu przyszłych wcieleń. Budda powiedział: „Jeśli chcesz wiedzieć, dokąd pójdziesz, spójrz na swoje obecne działania.” Tylko wtedy kiedy ufasz prawu karmy, prawu przyczyny i skutku będziesz w stanie praktykować prawdziwą Dharmę i zrozumieć, jak cenna jest wyrozumiała cierpliwość i miłość. Jeśli nie masz tego jako podstawy, wszystkie inne praktyki nie dadzą znaczących rezultatów.
 

Trzy klejnoty

Kiedy mówimy o Trzech  Klejnotach to w rzeczywistości są one zawarte w twoim umyśle. Twój wewnętrzny Budda to twoja pierwotna świadomość, twoja wewnętrzna Dharma to miłość i współczucie. Chociaż Budda nauczał 84 000 różnych nauk Dharmy, ich esencją jest miłość.  Jeśli wzbudzisz miłość,  pierwotna świadomość pojawi się w naturalny sposób.  Jeśli odrzucisz przyczyny cierpienia,  wtedy nie będzie podstawy, żeby ono się rozwijało.